Het gros van de reacties in Knack zijn een pijnlijke illustratie van wat ik betoog, dat stevig wat Vlamingen in de greep zijn van obscurantisme. Zodra gelovigen, of ze nu moslim of Christen zijn, zware criminele feiten begaan, genre seksuele terreur en bommenleggerij, ontstaat algauw een dubbele veralgemenende reflex. Aan de ene kant begint men te roepen dat ze allemaal gevaarlijk zijn en dat hun hele traditie klaar is voor de vuilbak. Aan de andere kant heb je de verdedigingsreflex waarin de geloofsgenoten de rangen sluiten met als gevolg dat ze radicaliseren.
Dat is wat gebeurt met het moslimterrorisme: onterecht discrediteert het de rijke traditie van de Islam. Het zou jammer zijn dat de seksuele terreur binnen het christendom een zelfde effect zou hebben voor de rijke traditie en wijsheid van het christendom . Maar weigeren in te zien hoe deze twee vormen van terreur vervlochten zijn en voortkomen uit bepaalde elementen van die traditie is een vorm van obscurantisme.
Iedereen heeft recht op het beleven van zijn irrationele overtuigingen, passies, en verhalen. De democratische instellingen daarvan proberen te vrijwaren is op zich irrationeel, maar het zou niet slecht zijn moest wat meer pragmatische rationaliteit aan de dag gelegd worden. En dan bedoel ik niet het pragmatisme waarmee vandaag de splitsing van België wordt beargumenteerd. Inderdaad :vandaag kunnen we haast niet anders dan voor een confederaal model gaan, moet er een grote staatshervorming komen en moet die fucking BHV gesplitst. Maar als morgen de Antwerpenaren tegen de Limburgers zeggen: “jullie spreken zo traag, werken zo traag, en spenderen zo graag, en wij Antwerpenaren, wij werken en werken maar ….wel, wij weigeren nog dat het geld dat door ons Antwerpenaren naar de Vlaamse schatkist vloeit afgetapt wordt door jullie luie lekkerbekken van een Limburgers.”
Als dat 25 jaar lang herhaald wordt, er intussen genoeg met Antwerpse handjes gewuifd wordt, Antwerpse liederen worden gezongen, en het Antwerpse gevoel wordt opgeblazen, dan is binnen 50 jaar de Antwerpse onafhankelijk niet meer te vermijden.
Om pragmatische redenen.
PS: Eén reactie is van een koddige herderlijkheid. Iemand oppert dat ik een probleem heb met mijn identiteit. Goed gezien, ik hoop voor u allen hetzelfde, want zodra de zuivere en welbepaalde identiteiten komen aanzetten begint het totalitaire denken. Mijn identiteit is problematisch, onzuiver, doorboord, en met die onzuiverheid ben ik in het reine.