Zaterdag speelden we ons apparaat in Kopenhagen. Feestelijk en vurig publiek. Gisteren première op het Kunstenfestivaldesarts. Opnieuw een warm onthaal, hoewel we daar tijdens de voorstelling niet veel van merkten. Professionelen en programmatoren kijken blijkbaar nog zelden als deelnemend publiek, die zitten met hun bestelbon op hun knie, "buy, no buy, buy cheap". In een wip staat daar die vierde muur weer te pronken. Opgetrokken door mensen die hem allemaal liever weg willen, maar ja, per ongeluk, ineens staat dat daar weer.
We hebben toch denk ik een paar momenten gehad dat we, Jakob en ik op de scene en zij in de zaal, samen bovenop die muur zijn kunnen gaan zitten.
Als je daar op geraakt heb je een vrij zeldzaam zicht. Een paar minuten op de uitkijk voor iets dat er helemaal nog niet is: kritisch optimisme.