Nieuwsbrief:

De dag na de ideologiekritiek begint met grammatica, met het herschikken van de manier waarop verhalen en betekenissen worden doorgegeven.

Beste ,

Vandaag gaat op het Kunstenfestivaldesarts MUUR in première. Een voorstelling van Inne Goris met muziek van Dominique Pauwels. Vertrekpunt was een uitnodiging die het Goethe-instituut me gaf. Het Goethe-instituut heeft een Europees theaterproject opgezet met de vraag aan een twintigtal toneelschrijvers: wat  betekent de val van de Berlijnse muur in uw land en in uw verbeelding. Ik heb het Goethe-instituut en Inne twee teksten gegeven: “Metselvariaties voor beginners”, een lezing/performance die ik in november presenteerde op het Studium Generale o.l.v. Stefan Hertmans aan de Hogent.  De andere tekst is “De Keisnijders” .  Ik gaf Inne een eerste en nog onvoltooide versie van deze roman in wording. Zij heeft zich op het gegeven van mijn roman gebaseerd om met 8 acteurs te gaan improviseren en beelden te gaan maken. De voorstelling MUUR is geen tekst van mij maar het resultaat van Inne’s thematische benadering, Inne’s keuze van plotwendingen en taalregisters geïnspireerd op “De Keisnijders”. Het is een beeldende ervaring op een braakliggend terrein in Brussel. Een genre dat nog geen naam heeft: tussen installatie, theatervoorstelling, visueel luisterspel, concert en wandeling in het beeldenpark.

Deze week staat in Knack online een vrije tribune van me: “De bisschop en BHV, hun vuile verhaal.”  Op de blog op mijn site kan je ook een reactie op de reacties lezen.  Het wordt niet geapprecieerd als je bepleit dat de toelevering van opium voor het volk wat zou worden afgebouwd. Vlaanderen is  verslaafd aan het gevaarlijk  fabeltje dat het Vlaams nationalisme goed voor je is, het geeft je een lekker wij-gevoel maar het is een manifeste leugen dat het een antwoord is op de problemen van vandaag. Wat niet wegneemt dat er nu geen staatshervorming moet komen. En dat andere, vertrouwde opiumpijpje dat de godsdienst met haar inherente miskenning van erotiek en lichamelijkheid blijft aanbieden levert vandaag een wel heel bittere nasmaak. Wat niet wegneemt dat het Christendom, net als de Islam en het Jodendom een onuitputtelijke bron is.  Intussen staat niet alleen België er griezelig slecht voor.

“Considering how dangerous everything is, nothing is really very frightening.” Gertrude Stein.

De eerste helft van juni staat An anthology of optimism in een Franse versie twee weken in Théâtre de la Bastille in Parijs. Na Parijs spelen we deze zomer nog in Italië op het Poverigi festival, opnieuw in Wenen en Berlijn, in Rakvere (Estland), en in België een laatste keer voor de vakantie op Kortrijk congé. Volgend jaar staan onder andere nog Riga, Den Haag en het Melbourne festival in Australië op het programma.

“But every single damn thing matters! Only we don't realize. We just tell ourselves that art runs on one track and life, our lives, on another, and we don't realize that's a lie.”

Roberto Bolano

PS: Vond onlangs in het rijke oeuvre van Ronald Reagan de volgende quote, een uitstekend pleidooi voor een overheid die letteren en kunst subsidieert: “Governements do not solve problems, they subsidize them.”